Türkiye'de darbeler (3)

Fikir Günlüğü

Türkiye'de darbelere zemin hazırlayan süreçlerin ardındaki temel neden "Türk inkılabı" fikrinden uzaklaşmadır. Cumhuriyet öncesi döneme de teşmil edilirse topyekûn çağdaşlığa, gelişme ve kalkınmaya başkaldırılardır. Osmanlı'da devlet bu tür başkaldırılar yüzünden çok baş kesmiştir. Osmanlı'nın yıkılıp parçalanması söz konusu değildir, yeni Türkiye Cumhuriyeti olarak dönüşümünü yapmış ve devam etmektedir, geçmişten gelen darbe hastalığını da maalesef bünyesinde taşıyarak.

Bu açıdan bakarsak yenilik ve çağdaşlıktan yana olanlarla, yoz Ortadoğu kültürüne bağlı ve tutucu olanlar arasındaki çekişme devam etmektedir.

Yenilik ve çağdaşlık taraftarlarıyla, gelenekçi, yenilik ve değişime karşı olanlar biri birlerine darbe yapıp durmaktadır.

Süreç yenilikçi ve çağdaşlıktan yana olanların aleyhine işlemektedir.

Türk inkılabını benimsemiş ve sahip çıkmış nesiller kasıtlı tüketiliyor. Ortadoğu kültür emperyalizmine gönüllü uşaklar ya da batı emperyalizminin afyonlanmış hayranlarını yetiştirme gayreti var.

Lider olarak Mustafa Kemal Atatürk'ü kabul etmenin ve Türk Milli Mücadelesinin heyecanı tırpalanmış, tarihi kahramanlıklarla dolu milletimizin gerçek kahramanları yerine, Batı'nın şişirilmiş-makyajlı kahramanlarıyla, Ortadoğu'nun sakallı-sahte kahramanları genç dimağlara doldurulmaya çalışılıyor.

Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin dayandığı Atatürk ilkelerini, çağdaş bir devlet ve toplum olabilmek için yapılan inkılapları Türk gençliğine kavratabilseydik, daha da ileri hedefler doğrultusunda harekete geçmeye hazır nesillerimiz olurdu.

Oysa neredeyse yüz yıla yakın süredir ekonomik krizlerle boğuşuyor, aydınlarımızı katlediyor, terör batağında çırpınıp duruyoruz. Gençlerimiz milli düşünceden yoksun yetişiyor, Ortadoğu kültür emperyalizmi hayranlığı içindeyken dahi, Batı'nın kurum ve şirketlerinde çalışmak için akın akın Batı'ya gitmenin yollarını arıyor.

Daha 17. yüzyılda İbrahim Müteferrika, tehdit olmaktan çıkan, yenilgilerle tanışan Osmanlı Devleti’ni yeniden eski günlerine döndürmenin çarelerini arama noktasında Avrupa’nın askerî düzeni ve ilmî başarılarını model olarak görür. Yahudi ve Ermenilerin Osmanlı içinde iki yüz yıldır kullandıkları matbaayı ilk kez Müslümanların hizmetine getirir.

Yirmisekiz Çelebi Mehmet, Sefâretnâmesi’nde teknik bilgi yanında opera ve tiyatro gibi kültürel konulara da ağırlık verir.

Lale Devri'nde yüz kadar şair ve yazar yetişmiş bir çeviri heyeti kurulmuş, matbaa açılmış ve Batı’nın hiç olmazsa yüzyıl önceki ilmiyle temasa geçilmiş, Avrupa ile bilimsel ilişki başlamış; askerî sistemin ıslahı için 1717’de İstanbul’a gelen Rockfort adlı Fransız mühendis subay Üsküdar’da yeni bir ocak kurmuş, Humbaracı Ahmed Paşa Humbaracı Ocağının düzenlenmesi için çalışmıştır.

Bu gelişme ve ilerleme dönemi yenilik ve ilerlemeye karşı asi bir güruhun direnciyle karşılaşır. Yenilgiler ve ekonomik nedenler bahane edilerek Padişah III. Ahmet tahttan indirilir, İbrahim Paşa ve iki damadı katledilir.

"Şeriatın gereğini yerine getirmek" gerekçesi ile başlatılan bu isyanda, ekonominin bozulması, laik eksene kayan yenilikler etkili olmuştur. İsyanın elebaşısı Patrona Halil'in meyhaneden çıkmadığı rivayet edilir.

Din-iman isyana adam toplamak için yine suistimal edilmiştir.

Diyanet İşleri Başkanı bile Londra'dan ev satın alırken, gençlerimizin ülkede kalıp ülke sorunlarını çözmek için çaba göstermelerini beklemek hayâlcilik kabul ediliyor.

Atatürk ilkelerine ve milli değerlerine bağlı olanlar, bu hayâlcilikten umalım ki hiç vazgeçmesin.

Kurtuluşumuz onlardadır.

Türk inkılabının amacını kavramış olanlar sürekli olarak onu koruma gücüne sahip olacaklardır.

Yaşadığımız 20 yıllık Cumhuriyet politikalarına ara verme süreci dâhil, milli günlerimiz, Osmanlı öncesi tarihimiz, Kurtuluş Savaşımız ve Atatürk ilkeleri unutturulmak isteniyor, kendi milli devletimizin temelleri mayınlanıyor; bağımsız ve güçlü bir Türkiye yerine küçük ve güçsüz bir uydu devleti isteniyor.

Türk inkılabının aksiyon safhası 1919-1923 yıllarını kapsar. Ardından gelen düzenlemeler aşaması çok daha sancılı oldu.

İnkılaba karşı fikirler, karşı devrimciler, eskimiş-köhnemiş ve işlevi kalmamış saltanat ve hilafet savunucuları örgütlendi; yeni kurumların oluşturulmasıyla menfaat kaybına uğrayacak olanlar palazlandı.

Her zaman olduğu gibi ana dayanakları dini istismar, İslam dinini kötüye kullanmaydı. Bu politikanın güncel söylemi "Nas" kavramı olmuştur. Tabii ki gerçek anlamıyla ilişkisiz kullanılmıştır. Ekonomik ve siyasi başarısızlığı örtbas etmek için, güzel bir dini kavram (Nas) istismar edilmiştir.

Din, beceriksizlik ve başarısızlığın perdesi gibi kullanılıyor.

Cumhuriyet Döneminde çok partiye geçişlerin zaman zaman geri alınması da bir çeşit siyasal darbedir.

Çok fikirli demokratik ortam yerine, tek bir ağızdan köhnemiş kurumların yeniden ihdası ve geri dönüş naraları atılınca, Cumhuriyetin kendini koruma mekanizması harekete geçmiştir.