Toplumsal Beklentiler ve Hayâl Kırıklıkları

İnsanlar yaradılış gereği kendi imkânları dâhilinde olmayan kişi ve kurumlardan beklentiler içinde yaşamını sürdürür. Çünkü toplumu oluşturan bireyler toplumu yönetenlerin inisiyatifleri doğrultusunda edindikleri kazanımlar ile kavuştukları statülerin nimetlerinden faydalanıp yaşam konforlarına ona binaen kavuşurlar. Burada ki temel kıstas ve toplumun beklenti yasası toplumu yöneten insanların adil olması, kurumların yasalara uygun işlevsel halde bulunmasıdır.

Toplum tarafından pek bilinmeyen bir konuda bir örnek vermek istiyorum.

İlimiz belediyesi bünyesinde geçmiş dönemlerden günümüze kadar ki sürede müdürlük yapmış değerli müdürlerimizden pasif halde olanların sayısı kırktan fazladır. Bunların maaş, sigorta primleri ile birlikte belediyemize olan maliyeti öyle az buz bir rakam değil. Bu rakam kırk olduğunu varsayalım. Altı bin yüz otuz lira ile işverene maliyeti olan asgari ücret aldıklarını varsayarsak; aylık( 40*6.130) 245 bin lira, yıllık ve birkaç yıllık maliyet hesaplarına girersek hayli büyük rakamları görüp şaşkınlık yaşamamak mümkün değil.

O zaman şu soruyu yöneticilerimize yöneltmek bizlerin asli görevidir. Üç seçim dönemi; aynı siyasi partiye mensup ve hemşehrilerimizin reyleri ile onay verdiği başkanların yönettiği ilimiz belediyesinde, bu kadar pasif haldeki müdürlerin sebebi nedir?

Bu örneği ülkemiz genelinde düşünürsek! Bu örneğin içeriğini genişletip pasif halde ki bürokratların ( vali, kaymakam, diğer kurumlarda ki müdürler) durumunu göz önünde bulundurduğumuz vakit işveren konumunda ki devletimize, belediyelerimize olan maliyetleri önemli bir bütçeye denk gelmektedir.

Burada ki temel sorun atamaların nasıl, hangi kriterler ile yapıldığı, aranan şartların, istenilen vasıfların neler olduğudur.

Liyakatın ve aranan vasıfların evrensel düzeyde olup olmadığı göz önüne alınmamasıyla oluşan bu toplumsal sorun statü sahiplerini alakadar eder. Statü ve mevki sahiplerine şu soruyu sormak istiyorum. Kendi kişisel şirketlerinde sıradan bir konum için alınacak elaman için üç-beş vasıf aranırken, günlerce soruşturmalar yapılırken bu hassasiyet neden yönettikleri resmi kurumlarda Sümen altı edilir? Son zamanlarda medyadan takip ettiğimiz kadarıyla İstanbul büyükşehir belediyesinde örgüt mensubu kişilerin bir dernek referansıyla istihdam edildikleri haberleri ve halen dava aşamasında olan bu olayın benzeri sıkıntılar göz önüne alındığında şu soru aklıma takılıyor. Yıllardır özel sektörde iş başvurularımda istenilen evraklar yapılan soruşturmalar ile kıyas ettiğimde bu konularda ihmal ve kasıtların olduğu kanısındayım.

Z kuşağı dediğimiz yarının gençleri ile olan konuşmalarımızda özellikle sınav sonrası iş alımlarında ki mülakat sınavlarından hayli rahatsız. Ulusal ölçekli yapılan sınavlardan yüksek puanlar alanların diplomalı işsizler statüsünde çektikleri sıkıntılar, kırılan umutları, beklentileri toplumsal bir yaraya dönüşmüştür. Atamalardaki bu sıkıntıların ne zaman son bulacaktır.

Temennimiz en kısa zamanda toplumsal yaraya dönüşmüş bu soruna çareler bulunmasıdır.

İlimizde yaşanan deprem sonrası yapılmış olan köy evleri ile alakalı ihale bedeli ve ihale süreci ile alakalı bir partimizin il başkanının paylaştığı belge ve durumun yargıya taşınma süreci şayet doğru olursa yukarıda örneklediğim durum bu konuda da insanların vicdanlarında sızı ve akıllarında şu sorunun oluşmasını sağlar. Kendi cebinden yâda kendisine ait kurum ve kuruluşlardan bu paralar çıkmış olsa bu bedellere o köy evleri o bedelle ihale edilir mi? El insaf, diyorum. Aklıma takılan diğer soruları insanlara olan iyi niyetim ve bakış açımla seslendirmek dahi istemiyorum…

Üretim diye kendimizi heba ettiğimiz dönemde üretimin ana girdileri arasında bulunan elektrik, doğal gaz, akaryakıt, gübre vs. gibi temel ihtiyaç kalemlerine getirilen zam oranları adeta üreticiye üretme kardeşim deme noktasına getirmiştir.

Bu konu toplumsal bir yaraya dönüşmüştür. Toplumun vicdanlarını yaralayan olayların son dönemlerde artış göstermesi neden, niçin sebeplerinin irdelenmesi gerektiği kanısındayım.

 Liyakatın aranan temel faktör olduğu günler dilerim. Kalın sağlıcakla…