Namazdan Sonra

Hasbihâl

Yazılarımı takip eden değerli okurlarım benim dini konulara pek girmediğimi bilirler. Çünkü ben din adamı değilim. Din adına fetva verecek bir düzeyde de değilim.

Bırakalım dini konuları din adamlarımız yorumlasın.

Biz etrafımızda gördüklerimizi yazalım yeter.

NAMAZ

Namaz yüce dinimizin direği,

İnsanları her türlü kötülükten, yalandan, iftiradan, hırsızlık ve yolsuzluklardan uzak tutan bir ibadet.

Kimimiz beş vakit riayet ediyoruz bu ibadete kimimiz cumadan cumaya, kimimiz bayramdan bayrama riayet ediyoruz Allah’ın bu mübarek emrine.

Ama namazın İslam’ın beş şartından birisi olduğuna kalben inanıyoruz.

Hamt olsun nüfusunun gerçek olmasa da % 99’u Müslüman olan bir ülkede yaşıyoruz.

Beş vakit ezan-ı Muhammedî’yi dinliyor, salavatı şerifimizi getiriyoruz.

***

Ne yazık ki arınıp Allah’ın huzuruna geldiğimiz bu namaz sonrasında hiç birimiz o tertemiz duygularımıza sahip çıkamıyoruz.

Namaz çıkışı henüz camiden çıkmadan yalanlarımıza, sahtekârlıklarımıza kaldığı yerden devam ediyoruz.

İnsanlara iftira atmaktan, yalan söylemekten, kul hakkı yemekten geri durmuyoruz.

Aldığımız abdest namaz bitine kadar devam ediyor.

Namazı bitirir bitirmez kirleniyoruz.

Kötü söz, beddua, küfür ve yalan üzerimizdeki lekeli bir libastır. Böylesine lekeli ve kirli bir libas hiçbir Müslümana yakışmıyor.

***

Oysa namazdan önce ne güzel yıkanıp temizlenmiş, arınmış Allah’ın huzuruna gelmiştik.

Tekbir getirmiş, el bağlamış tövbekâr olmuştuk.

Görende bize “Şu Müslümanlık ne kadar güzel bir din. Müslümanlar temizlenmiş, bütün günahlarına tövbe etmiş Yüce Allah’ın huzurunda yalan söylemeyeceklerine, kul ve yetim hakkı yemeyeceklerine, kimselere iftira atmayacaklarına yemin etmişler” diyebilirler.

***

Haklılar tabi böyle bir toplumda hırsızlık, yolsuzluk olur mu?

Böyle bir toplum yalan söyler mi?

Böyle bir toplum devlet malını, yetim, öksüz malını zimmetine geçirir mi?

Böyle bir toplum vatanına milletine ihanet edebilir mi?

Böyle bir toplum atasına küfreder mi?

Böyle toplum nifak tohumları eker mi?

Soruları kafamızda yer etmektedir.

ANCAK…

Bu temizlik, bu ibadet, bu teslimiyet namaz bitimine kadar devam ediyor.

Namaz bitince yine yalana, talana, soyunuyor kul hakkı yemek için biri birimizle yarışıyoruz.

Çünkü Yüce Allah’ın huzuruna samimiyetle çıkmıyoruz.

Dilimizde yalan, boğazımızda haram bütün kötülüklere devam ediyoruz.

Elbette ki sözüm meclisten dışarıdır. Elbette ki sözüm samimi ve iyi niyetli Müslüman kardeşlerimize değildir.

Sözümüz Allah’ın huzurunda bile “Ben filan adamı nasıl kandırırım? Ben beşe aldığım malı on beşe nasıl satarım? Ben insanları nasım kandırırım?

Ben bu ihaleyi alırken devletimi nasıl dolandırırım? Ben müşterilerimi nasıl kazıklarım? Duygularıyla haşa Allah’ı kandırmak için bu mübarek makamda boy gösterenleredir.

Ne diyeyim Allah bizi ıslah etsin.

***

Bakın Ömer Hayyam ne kadar güzel tarif ediyor bizleri, diyor ki!..

Bir elde kadeh, bir elde Kur’an,

Bir işimiz helaldir bir işimiz haram.

Şu yarım yamalak dünyada

Ne tam kâfiriz ne tam Müslüman.

İSLAMİYETİ GÖSTERMELİK YAPTIK

Alıcı bir gözle etrafıma bakıyorum her şeyde bir hile var. Her şeyin özünde sahtekârlık, yalancılık riya, hurafe ve gösteriş var.

Sevgi, saygı ve güven diye bir şey kalmamış insanlarımızda.

Yüce dinimizi bu gösterişlerden bu hurafelerden bir türlü kurtaramadık. Yüce Allah’ın buyruklarına bile yalanı ve hurafeyi karıştırdık.

Yüce Allah’ın ismiyle insanları kandırmaya çalıştık.

***

Birkaç sene önceydi…

İnsanı kasıp kavuran soğuk bir şubat günüydü. İlimizdeki camilerden birisine ikindi namazını kılmak için gittim. Namazı bitirdik portmantodan paltomu aldım sol kolumu geçirmek üzeriydim ki yanımdaki yaşlı başlı bir insan “Olmaz, olmaaaz” deyince acaba cami cemaat adabına aykırı bir hareketim mi oldu neydi bu yaşlı başlı Müslüman’ın bana “Olmaz, olmaaaz” dediği şey” diye merak ettim.

Bu kez paltomu kolumun üzerine alarak “Hayırdır Hacı Bey nedir olmayan şey” diye bir soru sordum yaşlı amcaya yaşlı amca bana;

“Paltoyu sol kolla giyinmek günah ve haramdır. Paltonu sol kolunla giyinirsen şeytan o koldan senden önce o paltoyu giyinir ve bir daha da çıkartmaz o paltoyu” deyince “Eyvah” dedim “Bizim palto da elden gitti” demekten kendimi alamadım.

Kısa bir tereddütten sonra yaşlı amcaya;

“Git işine be adam benim her şeyim dört dörtlük olmuş da paltomun sol kolla giyinmem mi kalmış” dedim.

Adam dik dik yüzüme baktı “zındık” dedi.

***

İşte bizim şeytanla bölüşemediğimiz paltonun hikâyesi budur.

Biraz dramatik öğle değil mi?..

El âleminki palto bizimkisi sanki şeytanın geçiş güzergâhı ne talihsiz bir insanım Yarabbi…

İşte biz Yüce dinimizi cehaletimizle bu hallere düşürdük sevgili okurlarım. Rabbim bizi ıslah eylesin.

Kalın sağlıcakla…

***///***