Koltukları kutsalları mı?

Kent Güncesi

Her ne kadar geçtiğimiz haftalarda emeklilerin sorunlarına da yer verecek yazılar kaleme alacağımı ifade etmiş olsam da ne geliyorsa başımıza üslup bilmeyenler yüzünden geldiği için bugün bu konuda bir şeyler yazmak istedim. Emekli okurlarımın affına sığınarak geçeyim yazıma… 

Makam ve mevki hırslarına yenik düşenlere cidden üzülüyorum. Çok ciddi bir psikolojik rahatsızlıkları var ama ne yazık ki kendileri bunların farkında bile değil. Aman koltuğum elimden gitmesin varsın ben makam işgalcisi olarak o koltukta bitkisel hayatta bile olmaya razıyım edasında olanlardan gına geldi. Liyakat sahibi olmayan, sırf hobi olsun diye makam koltuklarını oturarak çürütenlerin hırslarından da üslupsuzluklarından da iğreti geldi. O makam elimden gitmesin de kim kırılıp dökülüyorsa dökülsün diyecek kadar koltuk hırsı barındıran zavallılardan geçilmiyor.

Birde bu kadar çirkinlik yetmiyor gibi hemen hemen herkes kendi içindeki terörü dışa yansıtıyor.

Eskiden her yeni güne şiddetle başlamanın üzüntüsündeyken şimdi saat başı bir şiddet olayına şahitlik eder hale geldik. Şiddeti sadece fiziksel şiddet olarak nitelendirmeyin. Duygusal şiddet belki de şiddet türleri arasında en tehlikesi nitekim duygusal şiddet; ruhunuzu emerek, bedeninizi de esir alan bir boyutta. Böylesi makam işgalcilerinin etrafında olmak zorunda olanlar her saniye bir duygusal şiddete gebe! Ne diyelim koltukları kutsalları olanlardan da bunun için herkesi kırıp döken insanlar da, bizlerden de toplumumuzdan da uzak olur inşallah diyelim olup bitsin.

Ayrıca geçtiğimiz haftalarda Sabah gazetesi köşe yazarlarından Salih Tuna ‘İnsan enkazı’ başlıklı bir yazı kaleme alarak; toplumun hemen hemen her kademesinde nasıl bir kokuşmuşluk olduğuna dikkat çekmişti. Tuna’nın yazısındaki birkaç cümleyi sizlerle paylaşmaktan geçmek istemedim.

Tuna; “Günlük gündelik politika, çoğunlukla yek diğerinin açığını yakalama, kusurunu faş etme üzerinden yürüyor. Biz hata yaptık diyen de yok, haklının hakkını teslim eden de. Tam aksine, her türlü yalan ve iftirayı mübah görerek saldırmak revaçta. Oysa ahlaklı olmak her şeyden evvel kendini bilmekle, kendi kusurunu görüp kendinle hesaplaşmakla başlar. Başkasını utandırmak veya mahcup etmek gayretiyle malul politik atmosfer çokluk insan enkazı üretir.” ifadelerine yer vererek yönetime talip olan kitleleri temsil eden siyasilerin bile etik ya da değil revaçta olanın peşinde olduğuna eğiliyor. Yani hemen hemen her yerde kendini bilmeyenlerin takındığı üslupsuzluk can sıkıyor ve ne yazık ki sıkmaya da devam edeceğe benziyor.

İnsanların iletişim becerileri bir hayli köreliyor ve bunun sancısını toplum olarak topyekûn çekiyoruz. Hiç kimsenin hiç kimseye tahammülü kalmamış insanlık oradan oraya savruluyor ama bu önemli sorunsalı sağlıklı bir şekilde konuşup, bu ciddi sorun karşısında nasıl bir yol izlenmesi gerektiğini bile konuşamayacak bir handikap içindeyiz. Kırıp dökmeyi; güç ve otorite sananlar er ya da geç çok fena tökezleyecek çünkü bile isteye girilen her kul hakkının vebali illaki çıkar. 

Özetle üslup çok mu çok önemli. Siyasetin kızıştığı bu süreçte buna dikkat edilmesi gerekiyor. Özellikle siyasilerin kullandığı her dil kamuya açık ve kamuya mal oluyor. Siyaset şimdiden hareketlendi.  Geçtiğimiz günlerde Cumhuriyet Halk Partisi Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, İstanbul’da hem kendi partisinin hem de millet ittifakında yer alan siyasi partilerin nabzını bir nevi Cumhurbaşkanlığı adaylığı için yokladı. Yani Kılıçdaroğlu adaylık için ilk defa bu kadar net bir şekilde yeşil ışık yaktı.

Kılıçdaroğlu’nun konuşma sahnesi de ben ön planda olmak istiyorum mesajını yansıtan bir şekildeydi. Siyasal iletişim konularını seven biri olsam da hazırlanan sahneyi okumak için algıda seçiciliğe bile gerek yok. Nitekim ne Atatürk posterleri ne de parti simgeleri sahnede kullanılmamıştı. Ayrıca bu programda birçok meslek gurubundan kişilerin de sorunlarına yer verilmesi herkesi düşünen politikalar üretiyorum mesajının kurgulanarak sunulmasıydı.  Amaç Kılıçdaroğlu’na dikkat çekmekti ve bu konuda akılcı bir şekilde kurgulanan sembollerle bu sağlandı. Günlerce Kılıçdaroğlu’nun bu çıkışı konuşuldu ve millet ittifakında yer alan diğer siyasi partilerin Kılıçdaroğlu’nu aday gösterip göstermeyeceği de merak konusu oldu bir süre daha da olacak.

Her ne kadar bunu zaman gösterecek olsa bile hem Türkiye geneli hem de Elazığ ölçeğinde boy gösterecek siyasi aktörleri merak etmiyor değiliz. İnşallah bu görevlere talip olanlar donanımlı ve üslubunu bilenlerden oluşur.