Hani umudun adıydı genç?

Kent Güncesi

Bugün 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı’nın 103. yılını karşılamanın haklı bir gururunu yaşıyoruz yaşamasına ama gençlerimizin içinde bulunduğu ruhsal durum beni bir hayli endişelendirdi.

Genç demek; gözü kara demek, umut demek değil miydi? Yoksa bizler öylesi pembe gözlüklerle hayata bakan son gençlik kafilesi miydik? İnanın bunu bilmiyorum. Gençlerimizin her biri dünyanın her geçen gün grileştiğini ve liyakatsızlığın her geçen gün biraz daha ayyuka çıktığından dert yanıp durdu. Gençlerin sitemlerine denk geldiğimde bir an elimde sihirli bir değnek olsun istedim istemesine ama ne mümkün!!!

Günümüzde gençlerde; ne yazık ki geçen günlerin gelecek günleri aratacağının endişesine hâkim. Hangi gence söz versek; “Torpilim yok ki güzel bir hayatım olabilsin” diyecek durumda!

Ne kadar acı ve ne kadar vahim bir tablo! Gençlerimizi hayâllerinden ve umutlarından bile isteye koparanlar, suni gündemlere kafa yorup bizleri de yormak yerine lütfen bu artık bu duruma kafa yorsunlar.

Güya genç kendisine ve etrafına umut aşılayandır. Peki nerede o gözleri pırıl pırıl parlayan gençlerimiz? Gençlerle konuştuktan sonra onların içini rahatlatacak güzel bir yazı yazmak istememe rağmen bu kez Polyana vitesine takarak ilerleyemediğim ve biraz da ütopik olamadığım için özür dilerim.

Evet günümüzde teknoloji baş döndüren bir hızla ilerliyor, geçmişe nazaran tek tıkla birçok hizmeti edinebiliyoruz edinmesine ama bir makine gibi rutine bağlı bir hayat standardının dışına çıkamadan bir hayat sürüyor olmak amaçsız ve gayesiz bir şekilde ruhsal yapımızı delik deşik etmiyor mu? Galiba ziyadesiyle delik deşik etmiş vaziyette.

Hayatının baharında ömrümüzü nasıl sorunsuzca tamamlarız diye yaşayan bir kitle var.  Her daim liyakatsizliğin sonumuzun olacağı korkusunu belirtip duruyordum ama geleceğimizi emanet ettiğimiz gençlerin bile bu konudan bu denli endişe duyduğunu biliyor olsam da geleceği parlak bölümlerde okuyan bireylerin bile içini aynı endişenin kaplamış olmasına şaştım kaldım.

Her daim bir torpil engeli ile karşı karşıya kalacaklarını düşünen bir kitleye dürüstlüğün ve adil olmanın önemine dilerseniz 7/ 24 deklare edip durun ama böylesi bir mecrayı onlara hazırlamadıktan sonra havanda su dövmek dışında bir şey yapmış olmazsınız.

Ne olur yönetim mekanizmasındakiler, gençlerin içine düştüğü bu buhranın bir an evvel farkına varsın! İmkân sağlamakla işin bitmediğini gençlere güzel bir gelecek kurmak gibi bir görevlerinin olduğu bilincinde de olsun. Bir gencimiz çok iyi bir üniversitede 5 yıldızlı otelleri aratmayan yurtlarda kalarak,  derecelerle mezun olduktan sonra kendisine bir rızık kapısı bulamıyorsa ya da bulduğu rızık kapısı milyonlarca insanın cebelleşerek yaşadığı açlık sınırında kalan asgari ücret şartını barındırıyorsa kimse bu genci adil bir düzenin varlığını inandıramaz! Yaşarken ölmek galiba tam olarak bu. Nefes alıyorsun ama bitkisel hayata gebesin! Her türlü donanıma sahipsin ama parası olan ya da torpili olan senin her türlü donanımın üzerinde gelişi güzel ahkâm kesmektedir.

Liyakatsizlik daha fazla karamsarlığa itmesin güzelim neslimizi…

Ayrıca her ne kadar buhran yaşamasından en fazla endişelendiğim tayfa gençler olsa bile yazımı kaleme aldığım sırada yazılarımı takip ettiğini belirten bir amca gazetemize uğrayarak, benden arada emeklilerin sorunlarını da yazmamı rica etti. Sözün başım üstüne kıymetli amcam. (Okuma tembelliği olan bir yerde hazır okurumla buluşmuşum onun ricası elbette başımın üstündedir. Dilerim dilim ve kalemim ile hep bir şeylerin daha iyi bir hâl almasına olanak sağlayabilirim)

Yani işin özü kıymetli okurlarım, kimi dinlesek yaz gazeteci yaz benim de sorunumu yaz demekte! Biliyorum nerdeyse dertsiz bir kitle kalmadı. 7’den 70’e hemen herkes kendi yağında kavrulmak için yoğun bir çaba sarf ediyor.

Ne diyeyim hayat mücadelesinde hepimize başarılar dilemek dışında…

Umutların kararmadığı, huzurlu, sağlıklı ve gerçekten adil bir dünyada sevdiklerimizle barış içinde güzel nefes almak temennisiyle 19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramımız kutlu olsun.